عارف و ....
دانشجو- جزوه- آیندگان- شهسوار - << به عشق یدونه عشقه دنیام >>عارف و ....
دانشجو- جزوه- آیندگان- شهسوار - << به عشق یدونه عشقه دنیام >>کمر شکن
میدونی چی کمر شکنه:
یکی رو دوست داشته باشی
واسش بمیری
نفست باشه
نور چشمت باشه
خدای زمینیت باشه ، به اندازه خدای آسمونیت بپرستیش....
وقتی تو چشات نگاه میکنه ، گرمای دستاشو لمس میکنی تسلیم تمام دنیا میشی...
کسی که بشه خودت
اما اینو میدونی هیچوقت مال تو نیست...
بدونی که هیچوقت خداش نمیشی.....
تنهام نذار
عشقم
این که میبینید قلبه آبیه منه ولی
یه عشقه آتیشی تو قلبمه
به یگانگی خدا که همه قبولش داریم
عشقم نباشه نیستم
عشقم ناراحت باشه داغونم
عشقم شاد باشه خوشحالترینم
عشقم لیلی باشه مجنونم
شعر شروع
شعر بسیار زیبا و پر مفهوم که ارزش یک بار خوندن رو داره
شعر زیبای ای دبستانی ترین احساس منخاطرات کودکی زیباترند
یادگاران کهن ماناترند
درسهای سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند آموز روباه و کلاغ
روبه مکار و دزد دشت و باغ
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی باهوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
با وجود سوز و سرمای شدید ریزعلی پیراهن از تن میدرید
تا درون نیمکت جا میشدیم
ما پر از تصمیم کبری میشدیم
پاکن هایی ز پاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستان ما از آه بود
برگ دفترها به رنگ کاه بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی با پا روی برگ
همکلاسیهای من یادم کنید
باز هم در کوچه فریادم کنید
همکلاسیهای درد و رنج و کار
بچه های جامه های وصله دار
بچه های دکه خوراک سرد
کودکان کوچه اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
کاش میشد باز کوچک میشدیم
یاد آن آموزگار ساده پوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
ای معلم یاد و هم نامت بخیر
یاد درس آب و بابایت بخیر
یادگاران کهن ماناترند
درسهای سال اول ساده بود
آب را بابا به سارا داده بود
درس پند آموز روباه و کلاغ
روبه مکار و دزد دشت و باغ
روز مهمانی کوکب خانم است
سفره پر از بوی نان گندم است
کاکلی گنجشککی باهوش بود
فیل نادانی برایش موش بود
با وجود سوز و سرمای شدید ریزعلی پیراهن از تن میدرید
تا درون نیمکت جا میشدیم
ما پر از تصمیم کبری میشدیم
پاکن هایی ز پاکی داشتیم
یک تراش سرخ لاکی داشتیم
کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت
دوشمان از حلقه هایش درد داشت
گرمی دستان ما از آه بود
برگ دفترها به رنگ کاه بود
مانده در گوشم صدایی چون تگرگ
خش خش جاروی با پا روی برگ
همکلاسیهای من یادم کنید
باز هم در کوچه فریادم کنید
همکلاسیهای درد و رنج و کار
بچه های جامه های وصله دار
بچه های دکه خوراک سرد
کودکان کوچه اما مرد مرد
کاش هرگز زنگ تفریحی نبود
جمع بودن بود و تفریقی نبود
کاش میشد باز کوچک میشدیم
یاد آن آموزگار ساده پوش
یاد آن گچها که بودش روی دوش
ای معلم یاد و هم نامت بخیر
یاد درس آب و بابایت بخیر
ای دبستانی ترین احساس من
بازگرد این مشق ها را خط بزن
بازگرد این مشق ها را خط بزن
دوستان دهه شصتی!!
