مگسی را کشتم

مگسی را کشتم.

      نه به این جرم که حیوان پلیدیست بداست ،

            و نه چون نسبت سودش به ضرر یک به صد است،

                                     طفل معصوم به دور سر من میچرخید،

                               به خیالش قندم،

ای دوصد نور به قبرش بارد،         مگس خوبی بود،  

                                   من به این جرم که از یاد تو بیرونم کرد،                مگسی را کشتم.

آنروز

آنروز که سقف خانه ها چوبی بود

گفتار و عمل در همه جا خوبی بود

امروز بنای خانه ها سنگ شده

دلها همه با بنا هماهنگ شده

پیشکش

زیر باران خیس پاییزی، بوی یاس سپید می آید

بوی نم، بوی خاک، بوی گلاب، بوی شعری جدید می آید

زیر باران خیس پاییزی، زیر باران که راه می افتم،

"باز باران" ترانه می خوانم؛ باز باران، شدید می آید

زیر باران سرد پاییزی، خیسم اما هنوز می مانم

قطره هایش چقدر می لرزند، به نظر مثل «بید» می آید

حتم دارم که ابر، «مجنون» است؛ چون از این اشک ها که می بارد،

قطره قطره شبیه «لیلا»یش، شکل هایی پدید می آید

آنچه می بارد از هوا «عشق» است، آنچه جاریست بر زمین، «امّید»

زیر باران خیس پاییزی، بوی «عشق» و «امید» می آید

زیر باران سرد پاییزی، گرمم از یاد خاطرات قدیم

گرم، مثل وصال یاری که، مژده اش روزِ عید می آید

زیر باران همیشه بی تاب است... زیر باران همیشه عاشق تر...

شاعری که صدای باران را، تا

به گوشش شنید، می آید...     

اثر: لیلی

قلب سوخته

وقتی دهکده ای میسوزد دودش را همه میبینند

اما وقتی قلبی میسوزد کسی شعله اش را نمیبیند

روحش شاد

...................................................................................................